pamuk fýrtinasý utangaç düþlerim metal gecelere yenik bekleme boþuna kayacak yýldýzýný ilk kurgudan bu yana sönük
çelik mavisi fenerlerle ýþýtsam acep bu arþ’ýn yol ayrýmý var mý ki dolanýr dolanýr ayný yere çýkarým tüm neferlerim terhis edilmiþ yek ferd-i bedenimle nasýl kuþatsam
hurçlar dolusu sarý samaný sermiþler nizamýn yedi katýna o öküzün elimde yularý bu gönül hep sabr-ý sükunla mý uslanacak býraksam ipin ucunu ve yekün olacak
ey...kanadý mavi kuþ erikler olmadý daha zamansýz ne iþin var balkonumda bak kuyruðu koptu terazinin biraz da sen yýldýz topla
kasým
Sosyal Medyada Paylaşın:
uranus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.