FETVÂ DEĞİL, TAVSİYE!
Ýnsan ne hâle geldi, gördüklerim ne acý
Ýslâmý kullanan var saðlamak için çýkar
Cebinde haç taþýyor bir sürü lafta hacý
Ýþte bizi yýkarsa bu sahtekârlar yýkar
Baþýna sarýk sarýp, giyip bir siyah cüppe
O/nursuz suratýna koyup bir karýþ sakal
Ýnanan saf kalpleri esîr alýyor züppe
Kendine kadýnlardan harem kuruyor çakal
Ellidört farzý sorsan veremez cevâbýný
Elif’i, be’yi bile okuyamaz cüzünden
Karýþtýrýyor çoðu günâhla sevâbýný
Böylesine yalancý hocalarýn yüzünden
Fâize kýlýf bulup deyiverir "kâr payý"
Hoþlandýðý kadýna imam nikahý kýyar
"Allah bir karý dört" der, utanmaz bir de ayý!
Keser gibi kendine yontar sürekli hýyar!
Hayýr derneði kurup topladýlar çok para
Herkes gördü sonuçta üzerine yattýlar
Ýslâmi ortaklýklar, hâlâ dinmeyen yara
Kanýp hisse alanlar birer birer battýlar
Eline bir kez bile almamýþken Kur’aný
Fetvâ verir bilmeden hadis nedir, ne âyet?
Affetmeyin Ýslâm’a böyle hançer vuraný
Dinde sömürü bitsin istiyorsanýz þâyet
Daha çok yayýlmasýn etrâfa bu pis koku
Bakýn son söz olarak bu çýrak size ne der?
Hokkabazlara kanma, namaz kýl, Kur’an oku
Yarým hoca insaný inanýn dînden eder.
/Sen kalbini temiz tut, gönlünde sevgi besle
Kur’aný öðren, oku, yüreðin îman dolsun
Hakk’ýn sözünü dinle, uðraþma kara sesle
Düzgün olsun amelin, özün sözün bir olsun./
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.