Korktum
Sevmekten kim korkar ki, korktuðum sensin benim
Bir garip yolcusun sen, ayrý kalmaktan korktum
Tatmadýðým bir hazzýn koynunda ilerlerken
Keçemi atýp suya, taþa tutmaktan korktum
Baðlayarak kendimi saçýnýn tellerine
Sürüklenip peþinden, gurbet gezmekten korktum
Rüzgârlarla savrulup, kayanýn kovuðuna
Menzilsiz yaprak gibi, düþüp kalmaktan korktum
Çaresi yok ölümün, sevmek bahane elbet
Önden giden yolcular, sevmeye olmuþ ibret
Mecnun çöllere düþmüþ, garibin derdi gurbet
Kerem gibi ah çekip, küle dönmekten korktum
Sen ucunda olsaydýn açacaðým kanalýn
Ferhat gibi külünge sarýlýrdým muhakkak
Lakin aþký kalmamýþ yaþadýðým bu çaðýn
Atýp külüngü göðe altta durmaktan korktum
Mehmet Türkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.