BAKARKEN YAGAN KARIN ARKASINDAN (son yolculuk )
Bakarken Yagan Karýn Arkasýndan
bakarken yagan karýn arkasýndan,
aldý götürdü zaman, yýllarýn ötesine.
genç bir adam girdi dükkandan içeriye
geniþçe bir hasýrýn varmý?
öderiz neyse degeri.
cenaze sarmak içindir,
mahallemizde uzun zamandýr kalan
yalnýz adam.
bu sabah çekmiþtir elini hayattan,
kýsmeti böyle bir gündeymiþ adamýn.
bir elinde solgun bir kadýn resmi,
bir elinde de dört satýrlýk þiir.
konuldu hasýra,büküldü,omuzlandý.
daldý bir sokaga iki kiþi,gittiler meçhul bucaga,
açýldý, bir ölü saklamak saklanmak üzere sinesine,
kapandý iki saat sonra magrur adam heybetiyle.
üç beþ kiþi bir olup indirdiler mezara,
bozmadan ilahi huzuru, sessizce gittiler.
verildi bir fakire sarýlan hasýrý,
iki damla yaþ düþtü,biri topraga.biri yürege.
Atilla Durukan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.