ÇARESİZ

Seni çaresizliklerde sevdi bu kalbim
Üþümüþ ayaz sabahlara uyanarak
Sana açtým uykulu gözlerimi
Eskimiþ,yýpramýþ bedenimde kilitledim seni
Loþ kalmýþ sokak lambalarý altýnda okudum
Sevi mesajlarýný
Þiirler yazdým yüreðine
Türküler söyledim ceylan gözlerine
Maral çýðlýklarý attým üzüm bakýþlarýna
Avazlar çokluðunda,avazýmca..
Ve kahverengileri avuçladým gözbebeklerinde
Her sabahýn dudaðýndan öptüm sen diye
Her anlarým yeniden birikti sensiz
Ve bütün dünler, bütün öbür günleri
Yarýnlarý biriktirdim senin için
Hep çaresiz benim sana geliþlerim
Sevilerim,sevdalarým çaresiz
Akþamlarým gün batýmý turunculuðunda
Hep Ýzmir vapur iskelesine iner sessizce
Sonra ateþ kýzýllýðýna düþer bulutlar
Martýlar bir bir çekilir yosun kokulu denizden
En son vapura koþar insanlar
Sonra karabataða dönüþür gece
Sonra bütün kuþlar susar
Ve sokak köpekleri cirit atar konak meydanýnda
Ben içimdeki senle kalýrým baþ baþa
Anýlar vurur yüreðime,gözlerime
Ve çaresizce sokulurum kendime
Sensiz akþamlarýma sen diye sarýlarak
Dalarým uykularýma
Çaresiz,çaresiz,çaresizce…
26/03/2012
V.A.Çamlýgil


Sosyal Medyada Paylaşın: