Uçurumun kýyýsýna götürdü yaþadýklarým. yazdým sadece yazdým yaþadýklarýmý .
kalemimin kýyýsýnda...
Ben uçurumun kýyýsýndaydým yazdýklarým ise kalemin kýyýsýndaydý... Gülerim herþeye evet... ama içim kan aðlar.
Ýçimde kýrýk umutlar var.....Kýrýk mutluluklar var Bunu þiirlerime yansýttým...Belki umutlu bir þekilde...Belki kendime nasihat þeklinde.Yazdýklarýmla yaþadým yaþadýkça yazdým hep...
Hayata küskün hayata kýrqýndý yüreðim. ama yine sevdim kýrýklýklarýmla.... Sevgiyi iþledim yüreðime aslýnda ama belli edemedim... Hayat hep baþka davrandý bana. Dostlarýmla-aþklarýmla- hayallerimle karýþmýþ gerçeklerimle çok farklýydý hayat.... Bana alaycý bana sahtekar....
Önce sevdiklerimi aldý sonra seveceklerimi uzakta býraktý...Sevenim vardý belki ama ben anlayamadým. sevdiklerim zaten uzakta kaldý...
Bu yüzden ben uçurumun kýyýsýnda Yazdýklarým ise kalemin kýyýsýndaydý
23.03.2012 10:29
Sosyal Medyada Paylaşın:
onaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.