Bir kalem olsam, durmaz yazan
Ellerinde okþanýp ýsýnan
Kalem kaydýkça soldan saða
Ben kendimi avutsam...
Bir defter olsam, önünde duran
Gözlerinden aydýnlanan
Döküldükçe harfler boþluða
Ellerimde zýplatsam...
Bir türkü olsam, þöyle sýladan
Sazýn bam telinde çalýnan
Benim gibi abdal aþýða
Güzelliðini anlatsam...
Bir yaðmur olsam, delice yaðan
Gökteki bulutlarý yere yýðan
Rahmet olup inerek topraða
Saçlarýný ýslatsam...
Olsaydým zaman içinde bir zaman
Ucu baþý hiç olmayan
Saat denilen her duraða
Adýný yazdýrsam...
Ve olsaydým bir þiir, þöyle sevdadan
Noktasý, virgülü, neyi olmayan
Ezbere okurken soluk soluða
Kucaðýnda yýðýlýp kalsam..
(Denizli, 25.05.2007)
Aykar Veli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.