ÖLMEDEN ÖLÜMÜ GÖRDÜM
Ölüler diyarýndan sesleniyorum. Ruhum ölüm rabýtasýna düþtü.
Uyanýþ burasýdýr diyorum,O parýl parýl bedenler nasýlda bürüþtü.
Kimseyim diyenlerin, kimsesizlik çýðlýklarýna kulak verdim.
Piþmanlýðýn böylesini ben hiç duymadým ve de hiç görmedim
Haramzade nin midesinden yükselen alevleri görünce ürktüm
Yanýndaki þarapçý avaz avaz baðýrýyordu ,ama ben Türktüm
Bir ara yüzü kapkara birini görüp yanýna yürüdüm ve sordum
Suçun neydi ki bunca karardý yüzün, cevap,ben Müslüman kördüm
Allahýn nur’unu aðýzlarýyla söndürmek isteyen müþriklere, eyvah
Münafýklarý gördüm,dillerinden ateþle dökülen sözde bile,sahte Allah.
Ruhumu cendereye aldýlar bu gece,ezildikçe ezildi nefsimle beraber
Andolsun ki insanlar hüsrandadýr,insanýn ömrü þeytanla oluyor heder.
Ne azaplar yaþandý, gözlerin bile tahammül edemediði bu yerde
Sonsuz azap düþüncesinde biçareler,nasýl da kývranýyor yerlerde
Tek derman Resülüllah, þefaatine tutunan milyarlar yarýþýyor
Sevinç, sükunet,korku,azap,çýðlýk,izdirap,umut birbirine karýþýyor.
Ölüm’u korkutan ölümsüzleri gördüm, farklý yerde,ak kanlar içinde
Bir geri dönüþ için yalvarýp yakarýrken, bir heybetlik vardý gidiþinde
Dostlarýný gördüm Rabbimin, elleri hala semada,ümmete aðlýyorlar
Ümmetin azabýna naz etmiþler, yeter ya Rab,yeter diye yalvarýyorlar.
Hamdolsun Ýslam coðrafyasýnýn ,bir kutlu noktasýndayým
Ve hamdolsun ölmeden, zaman zaman ölüm rabitasýndayým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.