Çocuktuk,
Melektik,
Ýnsandýk.
Rengarenk boyalý, onurlu bir mahallemiz vardý.
Ayaklarýmýz topraða, toprak ta bizi baðrýna basardý
Ormanlar solurduk, minik ciðerlerimizle
Sokaklar evimiz, evimiz yatak odasýydý bizim
Varlýðýn anlamý yokken aklýmýzda
Yokluðun zenginliðini paylaþýrdýk
Aþklar vardý
Bir yastýkta ömre bedel,
Pembe çerçeveler dolusu yaþatýlan.
Büyümek istedik
Çocukluðumuza özlem duyacaðýmýzý bilmeden
Bilemedik,
Büyüdükçe küçüleceðimizi
Þimdi,
Varlýk,
Seviyesizce anlam kusarken beynimize
Yokluk,
Kapý paspasý, bas basabildiðince
Koca bir hiçliktir, içinde yüzdüðümüz bu kirli sular
Vizyondan hiç düþmüyor
Politik çýkarlar, diz boyu menfaatler
Kimin eli, kimin cebinde
Kimin gözü, kimin yerinde belli deðil
bu hayat lokantasýndaki en sevilen menü
Tatsýz, tuzsuz ortaya karýþýk olmuþ, karýþtýkça karýþmýþ.
Aþklar ise,
Tarih kitaplarýnda ve belgesellerde sürgünde
Yeter artýk,
Çocukluðumun gözlerinden baktýðým
Çocuklarýmýza anlatacaðýmýz deðil, yaþatacaðýmýz
Onurlu, çýkarsýz ve sevgi dolu
bir dünya istiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.