VAR OLSUN

Kara gözlüm bil ki aldým selamýn,
Getiren gönderen alan var olsun,
Sevdiðim yanýmda duydum kelamýn,
Beni sayýp seven gelen var olsun.

Demiþsin selamým söyle o yâre,
Caným çok sýkýlýr baþým biçare,
Ýçimi sorarsan hep pare, pare,
Beni bu dertlere salan var olsun.

Seni sevdiðimi diyemem ele,
Ben kara sevdadan düþmüþüm dile,
Aðlamaktan gözlerim döndü sele,
Gözlerimin yaþýn silen var olsun.

Yalnýzým buralar dar gelir bana,
Kapalý yollar nasýl varam sana,
Dolanýp dururum hep yana, yana,
Tuz ekmek kadrini bilen var olsun.

Sevda hasretinle öldürdün beni,
Aþkýnla bin parça böldürdün beni,
Güller misali bak soldurdun beni,
Halime aðlayýp gülen var olsun.

Derdimle ýzdýrap çoðaldý canda,
Dehatým kesildi fer bitti kanda,
Ozan zekim derde öldüðüm anda,
Geride sað selim kalan var olsun.

OZAN ZEKÝ TUNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:

ozan zeki Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

İKİ YÜZLÜ İNSANLAR İLKBAHAR ATATÜRK - ATAM ilkbahar (2) MİRAÇ KANDİLİ BU GECE HAKİM BEY BİRER- BİRER SAHUR VAKTİ Baba Oğul Cinas Atışması YASAK BANA