sabahlar olmaz kim olursa olsun getirmesine muhtaç deðilim.. bir damla cansuyu dudaklarým kupkuru bir buse için.. ama ben! seni beklerim.. bilirsin
sana gelen yollarda.. unuttum nereye gittiðimi beni kimin neden beklediðini.. bu hasrete deðip deðmeyeceðimi.. bana getiren yollarda izin kalmadý caným.. yaðmurdan rüzgardan.. deðil.. sandýðýn gibi hiç deðil.. okul yolunda görmeyi beklerdim seni.. daha sevgilin deðildim bilirsin..
görmekten býktýðým çok oldu “hý hýmm” dediðim günden beri yoksun bu nasýl bir kader, yolumu bekleyeceðine gönüllerini alsaydýn ya onlar ana-baba neden karþýlar bana neden gittiler teyze kýzýna doymadan sana, giderim sona her gün binler gider omuzlar üzerinde seviyor olarak gitmek ne güzel vuslat umurunda deðil bilirsin