Aşk sevda nişanı, ruhun edeb-i ihsanıdır!

Yar…
Kýble gâh týr ahým
Kalbimi burkan hasretidir derdim
Bu hal ile nasýl arzu melalime
Umut baðlarým
Çaredir gözyaþým, kalbimi firkate
Ram eden figaným, sabýrdýr ilacým

Ne kadar
Bilmiyorsam
Ben denen kafeste eriyip,
Esaret yaþýyorsam
Ruhuma vurulan prangalarý
Görmezden gelip, hala gülüyorsam
Nasýl el açarým,
Ýltica etmek için yanarým,
Çelebinin endiþesinden ne anlarým

Hangi
Denize nazar etsem
Ýçimde ki canavarý görmekten
Çekinmeyi bilmesem
Nefsimin her hevesine kol kanat gersem,
Aklý ve izaný uðruna hasretsem
Ýradeyi ne yaparým, hesabýn
Adýndan nasýl korkarým,
Haþyeti hala ne sanýrým desem

Zanlý mýyým?
Maktul müyüm?
Dile gelen her ithamýn
Aynasýnda ki zat mýyým?
Emin olmaktan niye korkarým,
Bahane içinde yaþamaktan
Hiç sýkýlmaz mýyým?
Lahzanýn eþiðinde, nefesin müddetinde,
Mizanýn muvazenesinde nasýl ayýp halde kalýrým

Yâre yürümek
Sevdadýr, aþk-ý vuslattýr
Ne kadar cehlin varsa,
Her girdabýn içinde boðulan
Can olunca yaradýr
Nefsini tanýmayan,
Sýrrýný tutmaktan sýkýlan,
Aklýný hisleri için zil çaldýran zavallýdýr
Kapýn çalýnmadan, ecel nefesini almadan,
Umutlarý kurutmadan
Ruhuna kulak vermen icmaldir

Annenin
Duasýný al, ceddini hak say
Kuþ nasýl ürkekse, kalp inþirahý
Zaruretse hassasiyettir nazar
Kalp taþ kesilir, ruh bizar edilir,
Nefes katledilir, izan
Afat içindedir nerde þiar
Sabýrdan korkma, kanaatten sýyrýlma,
Edebi hiçe sayýp piþkinliði marifet sanma ezadýr

Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: