ELLERİN OLDUN

ELLERÝN OLDUN
Seni çok sevmiþtim ama þimdi ellerin oldun
Benim için dikensiz güldün ama sende soldun
Yüreðimin içinden yer vermiþtim sana ama kayboldun
Beni de çok sevdiðini söylemiþtin ama þimdi ellerin oldun

Sana acý çektirdiðimi söyledin giderken
Gelme artýk benim ne kadar acý çektiðimi bilmeden
Yanýmda deðildin senin için akýttýðým gözyaþlarýmý silerken
Ne anlarsýn sen zaten sevgiden, sevilmeden

Benle yaþadýðýn günlere bir anýydý diyorsun
Bir türlü anlayamadým seni, sen nasýl seviyorsun
Ben sevdim mi ölümüne severim biliyorsun
Sevememiþtin beni çünkü orda mutlusun gülüyorsun

Hiç sordun mu bana uðruna ne kadar acý çektiðimi
Hiç anlayamadýn sen, seni ne kadar sevdiðimi
Sen varken senden baþka kimseyi göremediðimi
Biliyor musun sana ait ne varsa hepsini bildiðimi

Ýþte bunlarý bilmeden ellerin oldun gittin
Oysa ben sanmýþtým ki hep bana aittin
Gök kuþaðý gibi girdin hayatýma yýldýrým gibi bittin
Þimdi ellerin oldun, güya sende beni ölümüne sevmiþtin

11. 07. 2010


Sosyal Medyada Paylaşın: