aðzý yüzü denk ayrýlýk çalan kapý kapanýr kepenk elinde kalýr sapý çektiðin onca acý içinde çanaðýna kan doðranýrken sancýlarýný çeker anan aðlardý üstüne geçirdiðin yaz nerede olur bilmem buyduðun ayaz ömrünün kýþýna dek yeni güne doð çýra gibi harlasýn içimi ýsýt günüme de parlasýn gizem çözemediði dudaðýnda mihrinle yeniden doðmuþ gibi sevincine ýþýksýn yineleyip gülüver seni haykýrsa dizem aþýksýn demesiyle yaþa yine aþkýndan
cemrelerine bahar kokuþunla da irem karanlýðýndan gecen ýþýðýn var olunca krem rengi mutluluk içinde çoðalacak koca bir tarih derin ölür viranlýðýndan
sokaðýn boþluðuna dalýnca ömür kalýr gittiðin yerde tozun siner üste baþýna alýr elinden sazý bir uzun hava söyler göz kapaðýna aðýr nedensizdir bittiðin
kaldýrýmlarý döktük yenilecek seneye kokulunla çöplüðe kokusuyla birlikte þimþeði akmayýnca çarptý yýldýrýmlarý dirlikte can bulasý ulusum gül baþýna
sözümle tanýr beni yere düþüremedi yýlgýnlýðýna bakma direncin yenilenir düþ/üremedi bile uyanýnca unutmuþ esrikliðinde baþka düþer çýlgýnlýðýna
gizinde esriyen gecenin arka yüzü gözlerinden çið damlasý olur çimen üzerinde acýlarýnda damlacýklarýn kýz kule içinde boðazýný seyreder idi istanbula özüm kalýr iki yanýmdan
160312denizligülcebahçe
Sosyal Medyada Paylaşın:
ramazan.efe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.