yýðýnla aný bohçada beyaz bir çizgi çekili kara gecelere
aman ha sakýn hiç kimseye hiçbir þey söyleme ben boyadým güneþi maviye
bundan önce ilk þarkýmý yazdým yalnýzlýða aðladý evlerinde tanýmadýðým insanlar aþka ihanete
nehirlerle yarýþtý saatler okyanuslar yapýþtý tenime þiirlerin içinde
ardýma düþtü kitaplardan sözcükler kaçamadým bir adým bile
doldurdum sevgimi küplere ve daðýttým gelene geçene biliyor musun bir sen almadýn içimden geçtin de
bundan dolayý iþte yakarým artýk bütün aþklarý kendi ellerimle sözlerime düþen lanetlerle
ve ne aþk tanýr ne de yüreðimi dinler savaþ boyalarýna bürünmüþ öfkem bundan böyle
hem bitmedi hiçbir þey daha yolun baþýndayým hâlâ okusan da canýna sana dair þarkýlarýn okusan da canýna sana dair þiirlerin okusan da canýma benim ben henüz bitmedim
ve güneþ mavi
atilla güler Sosyal Medyada Paylaşın:
Atilla Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.