PASAKLI GELİN
Kavga çýkarmaya fena alýþýk
Gördüðüne çatar pasaklý gelin
Mutfakta bekliyor onca bulaþýk
Yýkamadan yatar pasaklý gelin
Gütmesini bilmez iki tek kazý
Yine de býrakmaz cilveyi nazý
Boðazý kaðnýda sanki bir mazý
Ne bulursa yutar pasaklý gelin
Bir yaný tencere bir yaný tava
Haline bakmadan gidiyor ava
Kimseyi beðenmez aman bir hava
Samana sap katar pasaklý gelin
Süpürge yakýþmaz alsa eline
Urgan kýsa gelir tomruk beline
Belaya götürür düþme diline
Çok palavra atar pasaklý gelin
Temizlik denince ýraða kaçar
Aðzýndan etrafa salyalar saçar
Þöhret olmak için havaya uçar
Benliðini satar pasaklý gelin
Öküzün altýnda buzaðý arar
Yokluðu huzurdur varlýðý zarar
Akýldan kaçýktýr veremez karar
Hep kendini utar pasaklý gelin
Azýcýk yürüse boyanýr tere
Onu da götürür gittiði yere
Yeter ki birisi bir selam vere
Üç gün lafa tutar pasaklý gelin
Vefakâr diyor ki ‘Arýnsýn yürek
Güzel ahlak kulda yýkýlmaz direk
Her insana edep mutlaka gerek’
Çamurlara batar pasaklý gelin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.