hafakanlarýmýn iniltisi
masum kuþ kelimesi
sürü halinde ömrümün yasýný tutar sanki
kara kýþta çýplak aðaçlara korkularý sinmiþ
yazda nafile çýðlýklar
ayazda büsbütün manasýz
sevda demeye varsa gücünüz
toprakta çürüyen bedene rahmet okuyan
kuþlarý susturun
feryadý asýrlýk
Leylalarýn kaprisi kokar
masum deðildi þüphesiz Mecnunlar
halk içinde halk etmedi adaveti hak
içinde ürperen yalnýzlýðý diriltti Ferhatlar
durma diyor
muhabbetten nasipsiz sen de yak
kuþ kanadý kadar bitkin kalbindeki nefreti
sökün
varsa nefretten zerre yüreðimde
bitsin ellerinizde sessizce iniltileri
anlayýþsýz bakýþlarýn kusmuðu dikilmiþ
yutmak ister çaresiz çocuk yüzümü
kýlýcý kýnýndan taþýran gücü
hissediyorsanýz
mýsra tüketmeyin boþuna
insan dediðin zaten bitmiþ fermanýný
taþýyan umarsýz gökyüzüne baðýra baðýra
kuþlarý susturun
geceyi gökyüzüne örtseniz
kapanmadýktan sonra gözler
þiiri susturma gafleti misk kokusu bir yana
cehennemi günahlar kokacak
susturmazsanýz ayrýlýk naðmesinde
umudu emen kuþlarý
kalemim sevdasýzlarýn katili olacak
ya da havada dönüp dönüp içimi
parçalayacak
boþ verin þimdi beni...
kuþlarý susturun..
.....................................................
(þiirde geçen kelimeler...
halk etmek:yaratmak
adavet:düþmanlýk)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.