Aðaçlar uðulduyor hafif hafif,
sanki sevgimizi tartýþýr gibi.
Serin serin esen bir rüzgar var,
sessizce dokunuyor gözlerime,
aslýnda bir ben yalnýzým bir de göl,
ben suskun, göl durgun,
o durgun göle bakarken,
dalýyorum suskun ben.
sevdiðim aklýma geliyor, yani sen..!
bir kuþ sesiyle irkiliyorum,
usulca dönüyorum kuþun olduðu yöne,
ürkütmeden seyrediyorum, sessizce
ama az sonra uçup gidiyor kuþ.
Arkasýndan bakýyorum kaybolana dek,
baka kalýyorum sessizce,
sonra tekrar yalnýzým, gölle beraber.
Yalnýz aklýmda sen, yüreðimde,
gözlerimde, hayallerimde, hep sen..!
rüzgar alýp götürüyor sanki,
sana olan umutlarýmý, hayallerimi,
üþür gibi oluyorum, titretiyor birde
senden uzak yüreðimde, gözlerimde,
dalýp gidiyor, batýp gidiyor,
yürek sýcaklýðýnda hayallerim,
gölden daha derin hislerim,
rüzgardan daha serin þimdi yüreðim,
yoksun..!
belkide olmayacaksýn, hiç sen..!
Serdar Coþkun...