İŞİMİZ ZOR BU KAFA BİZDE İKEN
televizyon gazete derken olduk mu televole toplumu
on bin gün buyhude probaganda ile geçdi
uyutuldu kundakta sakallý sakalsýz aydýný aymazý
ninli ile geçti yýllar aç susuz týngýr mýngýr
uyuda büyü davul zurna ile yürü
gazete küpürlerinde yazdý en güzel toz düþtük peþine
yalaný yuttuk beleþ diye doðruya söðdük
sokuldu aramýza nifak dövüþtük emperyal kucaðýna
ey sallaba baþlý dalkavuk mutlumusun
kardeþce kuçaklaþmak sanki kötü imiþ
oldu olucaðýna birde bir birimizi yedik
ahtopot sarmýþ her karýþ topraðý
iliklerine kadar sömürdü seni ve beni
hani iyi idi libaralizim,
kötüydü sosyalizm
vur kafaný duvara neye yarar az daha uyursan
gelecek kara kafalý iþte tam yersin zokayý
göremezsin sen ilelebet demokrasiyi
uyu annenin ninnisi ile yürü yazýlarda büyü
kýçýnda çöp sofranda paslý kaþýk
bulursun bedava bulguru
elini avuþturup yersin zýkkýmý
sanki yediðin beleþ arýn terin vergin inek
sende bu kafa varken ne yapcaksýn güneþi
yeþili maviyi
kanýna girmiþse uþaklýk
irfan KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.