“þahan bir gecenin yalnýz esmerliðini kurdum mevkisine aklýmýn
günahýn soruþturulmuþ sevinçlerini imrendim
apoletli adýmlarýyla koþuyordu öfkem
susmanýn korkuluklarýný taþýdý yüzüme
katýr inatlý sadakatini koþtum cürümümün
incinmiþ meleklerini gördüm yol boyu ömrümün
fidyemi ödeyen elim koptu kaç kez
kaç kez yoldum sana bilmiyordum
seni sevmenin aðýr kadrini”