Akþam olur yine karanlýk çöker sokaklara Burdayým diye seslenir geceye, parlayan yýldýzlar Hüzün çöker gönüllere gözler yaþlý ve ýslak Issýz ve sensiz gecede hayallere dalar kaybolurum...
Karanlýk sokaklarý aydýnlatmaya çalýþan sönük bir lamba Loþ bir ýþýkta yürüyen insanlar var yolunu bulmak için O an sen gelirsin aklýma yüregimi aydýnlatan fener gibi Þimþekler çakar beynimde gönlüme yagan yaðmur olursun...
Gece hiç bitmesin isterim, sen yok olma diye Güneþin ilk ýþýklarý süzülür odama içerisi aydýnlanýr Yine sensiz bir güne uyanmak zor gelir bana Yastýgýma öyle sarýlmýþýmki sanki sana sarýlmýþ gibi
Yeni bir güne merhaba diyor çocuklar sesleriyle Aylardan bahar, çiçekler açmýþ gülüyor güne Mahalleden geçen simitçinin sesi duyulr. taze simiiiiitttt Senin olmayacagýn yeni bir gün daha baþlýyor...
Aklýma gelir hep, beraber dolaþtýgýmýz sahiller Elele tutuþup yürüyüþlerimiz, çimenlere uzanýþlarýmýz Hfif bir lodos eserken saçlarýna dokunuþlarým Sensiz olmak ne kadar agýr gelir yorgun yüregime...
Güneþ ýþýklarýný yavaþ yavaþ söndürüp kayboluyor Kalabalýk çekiliyor sokaklardan sessizlik hakim Gecenin sessizligini bozan, ayak seslerim oluyor yine derin bir ooofff çekip, mýrýldanýyorum, nerdesin gel artýk...
TUNCAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
DOSTLUKCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.