NİĞAR ABLA...

Ýyi ki tanýmýþým ben seni,
Sende buldum çoðu zaman kendimi,
Ne cefakar fedakar kadýnsýn Niðar abla,
Ölmüþ eþine hala aþýk, evlatlarýna vurgunsun...

Dört cevher fidan yetiþtirmiþsin.
Her birini týpta profesör etmiþsin,
Sen nasýl bir atasýn ki Niðar abla,
Doksanýnda bile otoritene sahip çýkmýþsýn...


Ne eziyorsun çevrendekileri ne üzüyorsun,
Hala baþucunda ki kitaplarý okuyorsun,
Her dakika bir iþe koþuyorsun Niðar abla,
Þaþýyorum bu enerjiyi nerden buluyorsun...

Bayram seyran demiyor evin dolup taþýyor,
Her baþý sýkýþan senden bir nasihat alýyor,
Sinema tiyatro plitika biliyorsun Niðar abla,
Metrelerce örðüleri nasýl iþtahla örüyorsun...

Gözlük bile yok o boncuk gözlerinde,
Al yanaklarýn parlýyor gülen yüzünde,
Hep aþýn var ocaðýnýn üstünde Niðar abla,
Sofrana bin bereket yaðýyor adeta...

Hayatýn akýþýyla ayrý düþtüm senden,
Sevgin özlemin hiç eksilmedi yüreðimden,
Her bahar sabahýnda kapýma astýðýn leylaklardan,
Nasýl mutlu olduðumu sana anlatamam Niðar abla...


O bir ayaklý kütüphane.
O bir yorulmak bilmeyen iþçi,
O sevgi pýnarý gibi bir insan.Komþumdu.Hayatýmda özel yeri olanlarýn arasýna girdi.Sevgi,özlem ve hürmetle öpüyorum ellerinden.


ÇÝMDÝK 21.03.2012






Sosyal Medyada Paylaşın: