SONSÖZ
---Tuyuð’un Mimarý kadý Burhanettin’e..
Korkut Ata çýka geldi tarihten
Kopuzunu konuþturdu
Dinledi yer gök
Ýnledi eþya, doða, insan
O söyledi, biz dinledik
Görelim neler söyledi :
Ýlk tuyuðdur Burhanettin Kays eri
Koç yürektir surlarda þehr-î Kayseri
Þimdi mevsimlerden kaygan takvime
Kayma hiç tek tek diyorlar : kay, seri…
*
Varsýnlar ne derlerse desinler,
Halep, Baðdat yok þimdi, üzgünüm.
Mühr-ü kadý bilinmez eldedir
Bu yüzden iþkencede her günüm.
Açýl ey köhne kilit !
Kop ey sürgü !
Yýkýl ey örümcek tutmuþ duvar !
Çekil ufkumdan kara bulut,
Kan kusan daðlar, yerle yeksan ol !
Anamýn ak sütü kadar
Helâl ve berrak dilim
Sen çýk ortaya gül kokulu kalemlerle
Yeniden
Yeniden yaz alýnlarýn þiirini, olur mu?
Ve de ki:
El ele tutuþup ayaða kalkýn
Bölünmesin aman bu güzelim yurt
Muþtulu seherler o kadar yakýn
Erisin demir dað, yol göstersin kurt.
Kadý, âlim, þair; bir dudak üç dil
Azerî lehçesi bal damlatan dut.
Tuyuðlu, tuðralý ipekli mendil
Koklasam dost kokar gönüldür hudut.
Hutbeler okunsun, dua edilsin
Ay yýldýz var iken niye o çaput?
Diyor ki analar: Bu tarih bilsin
Þehit taþýmaktan yoruldu tabut.
Yoruldu
Yorulduk
Güneþi tam ortasýndan vurdular bugün
Biz de vurulduk…
Mustafa CEYLAN
09.01.2012 05:33
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.