yokuşdaki küçük kız
Yokuþdaki küçük kýz…
Sen doðduðunda yokuþtaki küçük kýz
Bir su damlasý düþtü burnuma
sonra kýrkikindi iliklerime kadar
yaðmur mevsimiydi aylardan
fukaranýn kömür derdinin bittiði günler yani
topraðýn suya doyduðu bir sabah
badem aðaçlarýnýn çiçeklere durduðu
vapurlarýn yaz saatine geçmesine az kaldýðý yada…
en kümülüslü halinde bir bulutun
rahminde sakladýðý topraðýn bir tohumu
köklerinden bahsetmemiþken daha bir tomurcuðun
yaðmasýný isterdi elbet bir kýz çocuðu yaðmurun
doðdun
ve yaðmur mevsimiydi aylardan
henüz yitirmemiþtik sevdiklerimizin isimlerini
taþlarýn üzerine yazýlmamýþtý ‘hüvel baki’
bir bulutsuzluk sonrasýnda
köksüzlük bu kadar anlaþýlmaz olmamýþtý
‘neþeli keder’ ismini verdiðim ceviz aðacý için
söylenmemiþ bir tekerleme ve kucaklanmamýþ bir çocuk elbisesi adýna
budur havadislerim
ne iyi ettin de
doðdun,
ölme emi bu toprak kokusunu bir tomurcuk çatlamasýný
bu deðiþen vapur saatlerini öðrenmeden
yokuþtaki çocuða veda etmeden yada
ölme sakýn
bir yaðmur sonrasýnda…
15 nisan 2010
m.turgut
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.