küheylan...
hey, yelesi ipek tenine zülüf olan küheylan,
gülüþlerimin ötesinde canan var, bilesin..
boz bir ayrýlýk elinde esirdir nice zamandýr,
dört nala bir sefer olduðunda,
hiç geri durmadan,beni alýp uçup gideceksin..
iç çekiþinde geniþleyen göðsümün,
darlýðýný bilmedin sen, hem nerden bileceksin..
yüzümün güleç olduðuna bakýp,
þahlanýrcasýna, sen öyle kiþneyeceksin..
hey, vecdinden rükuya eðilmiþ aðaçlar,taþlar
anlarsýnýz halimden, zaten siz anlarsýnýz..
yutkunuþlarýmýn az berisinde yar duruyor,
sükutumu dünya alem,saðýr sultan duyuyor..
aha iþte bakýn tam da orada,bakýn bakýn,
akýný býrakýn,çatýn silahlarý da selama kalkýn..
ha bir nefes yakýnýmda ha yýldýz olmuþ semada
onu hep iyi hatýrlayýn emi dostluðun hatrýna..
hey gaznedeki gül,gazzedeki kül, izbedeki kul,
kollarýmýn ferine yakýn yerde o yaklaþmada..
anlamsýz depdebeler mahfilimde hep dip dibeler
hararetli bir soluk ki verdiðim ah nolur son olsa,
hayalperest olarak göçüp gideceðim,
yeniden geliþim gerçekleþmiþ bir rüya olsa,
en yeþilinden ve en hayýrlýsýndan..
derviþin zikri neyse fikri de odur derler,
fikrimiz,zikrimize ve o da þükrümüze yol alsýn
varsýn kendi gelmesin yarin de hayaller utansýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayalperest mitralyöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.