MUS’AB İBN-İ UMEYR
Muallimsin dediler nefsimi sorguladým
Ýslâmý anlatýyor Umeyr’in oðlu Mus’ab
Kalbimdeki sýzýyla oturup þiir yazdým
Ýmâna çaðýrýyor Allah’ýn kulu Mus’ab
Simâsý çok güzeldi temiz libas giyerdi
Omuzunda saçlarý güzel koku sürerdi
Bakanlar hayran olur O’na gýbta ederdi
Dilinden bal akýyor bedeni nurlu Mus’ab
Þerefli müjdecinin dâvetini duymuþtu
Ýmanla þereflenip mutlu yolu bulmuþtu
Hapisten kurtulunca iþi hicret olmuþtu
Uzun çöller aþýyor gönlü umutlu Mus’ab
Teblið için hazýrdý dâvetçi ilk muallim
Gönüllere girerek verirdi gerçek ilim
Sýðýnarak Allah’a dedi ki: “Rabb’im kerim”
Güzel Kur’an okuyor hassas duygulu Mus’ab
Medine yollarýnda gece gündüz dolaþtý
Peygamberin yolunda Allah deyip savaþtý
Uhut’ta þehit düþtü cennetlere ulaþtý
Mezarda gül açýyor rûhu sürurlu Mus’ab
Mezarýnýn yanýnda þehitler efendisi
Kesilince kollarý aldý mýzrak darbesi
Yüce Rabb’in yolunda veriyor son nefesi
Kabrinden nur çýkýyor kalbi huzurlu Mus’ab
Bedir ile Hendek’te sancaðý tutan O’ydu
Mübârek þehidimin bürdesi kefen oldu
Kefeni yetiþmedi yerine otlar kondu
Yürekleri yakýyor anber kokulu Mus’ab
Özkanlý hakikatý artýk kulaðýn duysun
Meslekteki önderin þehit Mus’ab’lar olsun
Yaralý olan kalbin gerçek merhemi bulsun
Cennetlerden bakýyor sevgiyle dolu Mus’ab.
20.07.2003
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.