Üþüdüm birden Bahçede vakit hep ikindiydi Hep sonbahar misali Eylülde dökülen yapraklar gibi Eridim birden , yýkýldým Kalpler ancak onun elindeydi Hidayette ondan Nihayette ondan Ölürdüde insan Ölmezdi ölüm O’nun huzurunda ancak bîr tüyüm . . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
ERHAN GÜLAY ( VUSLAT ) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.