Hüzünistan

Bir ayrýlýk sonrasý
ellerinde kalan kokum olsam
gölgesiyle oynaþan sefil
hülyalarýndan vazgeçtim
çocuk korkun olsam

ben yetim ben öksüz
merhametsiz üvey sevdam
þevkatinden vazgeçtim
en hain en yasaklý duygun olsam

zifiri karanlýkta
bir serapsýn, gördüðüm
eþiðin ötesi gurbet
hazlar kördüðüm
çýkmaz sokaklarýn avare yolcusu
sevda döþeli, yolun olsam

uyumasan bin yýl
gözlerinden akan uykun olsam
vazgeçtim dünyandan
avuç için kadar kuytun olsam

ellerin kor ateþ, yataðýn teneþir
yeterince kirledik
eþiðin ötesi ihanet
arýnsam, öpmeden ölüm
ayýlsam, vuslata ramak kala
cennetinden vazgeçtim
arafta bekleyenin olsam

topraðýn çorak, güneþin kurak
bulutun ýrak
bedensiz dirisin
eþiðin ötesinde hazan
yazýndan vazgeçtim
dört mevsimde kýþým olsan

zehirli ok, gerilmiþ yay
tenine yazýlmýþ þarkýn olsam
geceyi güneþ ýsýtmaz
perdeleri ört
ay bakýþlým
cemaline vuran þavkýn olsam

matemsiz ölüsün
eþiðin ötesi umman
gerçeðinden vazgeçtim,
düþlerimde payýma düþen olsan..

Simsiyah
Sosyal Medyada Paylaşın: