Kar yaðardý aralýk ortasýnda Dudaklarým titrer, bedenim üþürken . Evlerin soba dumaný yükselirdi Ve gökyüzü siyaha bürünürken..
Kar durmadan usulca yaðardý,, Kan kusturan þehrin üstüne, Beyaz bir gelinlik olurdu þehir, Ve çocuklar dýþarý da kartopu oynarken.
Bir bayram havasýnda idi yaðan her kar Karda tüm dertler, kederler biterdi En masum buluþlar, seviþmeler olurdu, Karda sevgililerin elleri sýcacýkken.
Bir masum seviþme sahnesine Kendi perdemde þahit olurdum Bazý zamanda tam seviþirken Bir kar tanesi gelip çarpardý dudaklarýmýza.. Ve göz göze gelip gülümserken sevgilimle..
Kar üzerine pekmez dökerdik Hiç utanmadan uslanmadan, yerken Hastalanýp yataklara düþerdik Ama yine de duvar diplerinde ki Buluþmalarýný kaçýrmazdýk.
Ve ansýzým hiç olmadýk bir anda Güneþ yükseliyorken gökyüzünde O buluþma anlarýna doymadan Karlar eriyip gider, Her yer karanlýða bürünürdü
SALÝH DURMUÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
salih durmuş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.