Söyleyecek sözün yokmu bana, bittimi diyorsun Benim söyleyeceklerim bitmedi daha, isyan ediyorsun Kararan gökyüzü ve sonrasýnda çýkan hortum gibi yýkýp gidiyorsun Gönlümün kanayan yarasý sensin, merhemide sen olacaksýn sevdigim...
Yüregime yaðan dolu gibisin derin yaralar açýyorsun Eriþilmesi imkansýz yýldýzlar gibisin, ýþýk degil öfke saçýyorsun Sonsuzluðun karanlýgýna koydum seni, sessiz çýglýklarla kaçýyorsun Gönlümün kanayan yarasý sensin, merhemide sen olacaksýn sevdigim...
Kor ateþ serseler yoluna, çýplak ayakla üzerinde yürürüm Ayaklarýma kalýn zincirle dünyayý baðlasalar, durmam sürürüm Gözlerime çekilen mil engel olamaz, kalp gözümle görürüm Gönlümün kanayan yarasý sensin, merhemide sen olacaksýn sevdigim...
Gecelerin karanlýgý bir yorgan gibi gizler seni benden Ay parçasý gibi parlarsýn, dersin ne kaldý geriye dünden Söyleyeceklerim bitmedi daha, kolay olmayacak vazgeçmek senden Gönlümün kanayan yarasý sensin, merhemide sen olacaksýn sevdigim...
Sensiz sabahladýgým ýssýz gecelerin hesabýný kim verecek bana Aðlarken gözlerimden dökülen yaþlarýn hesabýný sormadým sana Kendini hesaba çekip sordunmu hiç ? sevdigim nasýl dayandý buna Gönlümün kanayan yarasý sensin, merhemide sen olacaksýn sevdigim...
Bitmek tükenmek bilmeyen bir aþkla sevdim seni unutma sakýn Ben ölürsem geri dönüþüm olmasýn asla, kor ateþlerde yakýn Sevdigime söylemeyin öldügümü, Dostlarýma emanetimdir iyi bakýn Gönlümün kanayan yarasý sensin, merhemide sen olacaksýn sevdigim...
TUNCAY Sosyal Medyada Paylaşın:
DOSTLUKCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.