O AN
Bir sessizliðin düþtüðü noktadayým
Havada yaprak bile kýpýrdamýyor
Maviliklerin arasýndan gördüklerim
Hareketsiz bulutlar ve düþündüklerim
Hiç ses yok arkama baktýðýmda
Gözlerim fal taþý gibi açýlmýþ
Çýt çýkmýyor hiçbir yerden bir ses
Bir soluk alýp veren bile yok
Nefesimi öyle tutmuþ bekliyorum
Kirpiklerim henüz buluþmadý
Uyumanýn verdiði hareketsizlik
Soluduðum havanýn verdiði kadar
O anda düþtü yüreðime ölümüm
Soðuk soðuk kulaðýmda duyduðum
Demirin sessizliði bozan sýzýltýsý
Vurduðu yerde sýzýntýsý akan kanýmýn
Bu sessizliðe düþtüðüm noktada
Vurulmuþtum boylu boyunca
Maviliklerin arasýndan kapanýyor
Hareketsiz bedenim ve sessizliðim
Namýk Kemal ÜLKÜ
10/07
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.