Bir sonbahar akþamýydý, hatýrlýyorum seni Gidiþinin kaçýncý ayýydý, yýlýydý saymadým bile günleri Kaldýrdým masamýn üstündeki senin duran resmilerini Ama unutmadým, gülüþündeki o masum gibi görünen halini
Eski anýlar canlanýyor þimdi geçmiþten, aðrýyan yüreðimde Giderken býraktýðýn o son mektup var ya, þimdi elimde Bakýp, bakýp da aðlýyorum, o satýrlarý okurken bu günlerde Ve de sevdamýn sözlerini dinliyorum, sazýmdaki türkülerde
Ben senin beni sevdiðini sanarak yaþamýþým yýllarca Hata yaptým diye aðlamýþtým bile senin karþýnda Meðer sen beni hiç sevmemiþsin, öðrendim yýllar sonra Kýzmadan, baðýrmadan duruyorum bak þimdi karþýnda
Aslýnda diyebilirim ben, seni unutmaya çalýþýyorum Yeni beyaz bir sayfa açtým, duruyor þimdi yaný baþýmda Engin denizlere yelken açmak için, hazýrlýklarýmda tamam Yinede sen olsaydýn keþke, þimdi bu yolculukta yanýmda
Zaman en iyi ilaç diyorlar, beni bilip benim halimi görenler Boþ ver be, gitsin diyorlar, senin aþkýnýn zalimliðini bilenler Ne zaman döndü ki bilmem, görmedim ben hiç dönen sevgililer Ne sevdalar gördüm ben, bilmiyorum neden, hep nedensiz biterler…
28.06.2010 sonbaharda çýnar Ömer Sabri Kurþun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Sabri KURŞUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.