İsyan değil sadece özlem

Her Bayram beklerim kapýda
küçükken kaybettiðim yüzünü görmediðim,
aðabeyimi Rýdvan’ýmý
tütün kokusu kendisinden önce gelen Babamý,
tatlý gülüþlü Ýhsan aðabeyimi ,
ellerini öpmek için
kokularýný içime çekmek için,
ama yok gelmezler, gelemezler ki
belki bizimledirler, biz görmeyiz diye
silerim hemen gözlerimi
hakkým yok, görüp üzülmesinler
bir yarýmý yitirdim onlarla,
özlem çoðalýr Bayramlarda
kalan yarýmý düþünür þükrederim
avunurum sözde, yüreðimse yangýnlarda
ölüm girmemiþ kapý yok, öyle hüzünlüyüm ki
ne çare Allahtan gelmiþ, isyan ne haddime,
sadece özlem var öyle bir özlem ki,
baðrýmý yakar tüter
dumaný görünür, ta keremali daðýndan,
dað, taþ aðlar, dayanamaz halime
af et Allahým, benimki isyan deðil
özlem her yýl, katlanarak büyüyen özlem..


Ceynan—17- 10- 2007--Ýst

Sosyal Medyada Paylaşın: