ISSIZ ŞEHİR ZORLA İÇİNE ALIR BENİ

Anýlarýmýn ýssýz sokaðýna daldýn,tekmelerken kalbimi,
Fýrtýnalar koptu aniden ,acýttý o kumlar gözlerimi,
Eski kapý gýcýrtýlarý duyuyorum,paslý bak menteþeleri,
Ardýna kadar açýldý,görüyorum maziyi içindeyiz þimdi...




Bedenim titrerken ayaklarým üþür,korkular baþlar kimi,
Yüreðimi ýsýtan güneþli daðlarým nerede? sanki kayýp gibi,
Omuzlarým düþmüþ halsizim niye adým atamýyorum þimdi,
Uzaklara taþýyor kýrlangýçlar hayallerimi hiç gelmeyecek gibi...





Ölümüne mi özlem hayal meyal yüzümü belirir þimdi,
Sularý akmayan terkedilmiþ bir þehirdi tenhasýnda gizli,
Güneþ açsada kimse yoktu ýsssýzlýðýn içinde rüzgar þimdi,
Bomboþ sokaklar çalý rüzgarla sürüklenirken ayak sesleri...


Kurtulmak istediðim ýssýz þehir zorla içine alýrken beni,
Terkettiðim herþey,sevinci gülmeleriyle aniden gelir geri,
O pembe yanaklý gençliðim ,müzip deli bozuk halleri,
Ah birde sen varsýn tuttun sýcacýk ellerimi koþuyoruz þimdi...



binoþ
yine kayýp sayfalarým iþtee
þiir kýyýsýndan akan kýsacýcýk yaþam ilee











Sosyal Medyada Paylaşın: