Es-Samed
Kendisi hiçbir þeye, ihtiyaç duymayandýr,
Fakat her þeyde ona, ihtiyaç duyulandýr.
Fakirlik, acziyet den, illetten ve zillet den,
Celle Celali-Hû dur, münezzeh, münezzehten.
Hiç eksiksiz her þeyin, ulaþtýðý tek makam,
Ýhtiyaç gidermek de, ulûhiyeti azam.
Som, yekpare, salt, kavi, bütün ve içi dolu,
Eþsiz, benzersiz, tek dir, izzeti gayet ulu.
“Gül-hu Allah, Ehad”in, akabinde gelmiþtir,
Sýfat-ý sübûtiye, selbiyye de denmiþtir.
“Hazineleri bizim, yanýmýzda olmayan,
Hiçbir þey yoktur” da ki, bu ayeti anlayan.
Bunun için “mutlak tek” olan Hakka yöneliþ,
Ondan temin içindir, muhtaç olunan her iþ.
Ýhtiyaç sahipleri, ona iltica eder,
Kul burada “Allah’ým” ve “Hazreti Samed” der.
Kendisinden verici, baþka kimse olmayan,
Taleplere icap da, asla aciz kalmayan.
Her þeyin maksudu O, kendi maksudu, kendi,
Ve de kendi kendine “Allah-us Samet” dendi.
Bunun böyle oluþu, baþka “Samed” yok demek,
Ýþleyen akýl bulur, zorlamaya ne gerek?
Müracaat edenin, sýðýnaðý, limaný,
Bu kapýya yöneltir, kullarýnýn imaný.
Tefekkür deryasýnýn, dalgalý denizinden,
Garip sýzýlar gelir, kaptanýn genizinden.
Fýrtýnalarý yarýp, yaklaþýrken sahile,
Ýhlâsla yüzen gemi, alýnmaz mý dâhile?
Bu yüce hazinenin, anahtarý ihlâstýr,
Her gemi yanaþamaz, aþkla gelene hastýr.
Sebep halkalarýnýn, baðlandýðý kapý tek,
Hak ile hakikati, burada bulmak gerek.
Sonsuz sayýlardaki, talebin ayak izi,
Kuþkusuz o kapýya, götürmektedir bizi.
Aslýnda var olanlar, birbirine hazine,
Basýp gidenler anlar, Muhammed’in izine.
Çünkü “Samed” olan Hak, vesileler yaratmýþ,
Aslýnda gaybý deðil, var olaný aratmýþ.
Hedefe ulaþmanýn, yollarýný göstermiþ,
Nihayetsiz ilimle, sonsuz iþaret vermiþ.
Karanlýk zulmetinde, býrakmamýþ kullarý,
Zatýnýn nuru ile aydýnlatmýþ yollarý.
Bu ýþýklar ziyalar, elbette ki görene,
Cehaletle baþ baþa, kalmýþ olan köre ne?
Ya Rabbi cümlemizi, kendi Zatýna yönelt,
Sýratý müstakimden ayýrma ilelebet
10.02.2012…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.