Pösteki
Üç kýta dersen; hafsalam almazdý
At koþturmak, aklýma bile gelmezdi
Kulaklarým ýsýrýrdý logaritma cetvelinden
Bir þairin nefesi yeterdi, fersahlamaya
Sabaha üç kala semerinden boþanýr,
Semirirdi önüne ne varsa katýp hürriyet
Adresler sormaktan yorulan bu dudak
Bir kin kuþuna binip uçmak isterdi
Gemi azýya alýp, dýþarýnýn dýþýna
Salýna salýna binilen salýncaksa hayat
Ne yapacaðýmýzý þaþýrýp, apýþýrdýk
Maþrapada gördüðümüz kaderimizse diye
Azat ettiðiniz bu zat, size ne verdi ki
Tüm maziniz geleceðinize müjdeci
Bir sihirli asa varsa aba altýnda
Bir katýrýn kaç kuþak yarýný olur ki
Sizi kýþkýrtan þairin kendisi aynada sýzar
Narsist bir baþ aðrýsýdýr, derinden sýzlar
Gençlik ve isyan ne kadar da yakýþýr birbirine
Aþk bir baþka adýdýr, baþkaldýrýr alýþýlmýþa
Kaç kere niyetlendiyse baþýný alýp gitmeye
O kadar kere vazgeçti, dizini kýrdý oturdu.
Ýsyan etmek ama o da bir yere kadar
Delirmekten baþka çare yoktur akla
Gaflet aranýr pösteki sayarken bile bilhassa
Sonu bilinen bir oyundur yaþam dediðin
Bir biçare yol alýrken felaha
Þartlar ruhu da yorar, kanadý da kýrar.
Ahmet TUNCER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.