Gün veda ederken Daðlar ardýna Ýlk yýldýz çýkar ortaya Þaþkýndýr hala Güneþ neye veda etmiþti ki Gülümser þýmarýkça Tabi ki þimdi zaman bizim Gelmiþtir yýldýzlara sýra Gece serer koyu mavi örtüsünü Üzeri yýldýzlarla iþlice O kadar çoklar ki Samanyolu ne kalabalýk Ya yýldýzýna ayýna ne demeli Yol gösterirmiþ insanlara Ne çok yýldýz isimleri var Ve ne çok yýldýzlar Rüzgar dolanýr hafif ýslýk çalarak Bakar gökyüzüne Ne güzeldir ýþýl ýþýl yýldýzlar Aralarýnda bazýlarý Kayýverir ansýzýn Ne þýmarýklýk ayný çocuklar gibi Ah gece ve gökyüzü Seni nasýl anlatmalý Yok anlatamam Sadece seyretmeli Ta ki gün doðana kadar
AYÞE KARAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYSE 09 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.