Bekliyorum

zaman geçtikçe demleniyor kelimeler þiirlerimde;
bir akþam üstü yemeðinde yýllanmýþ bir þarap,
ilerleyen yorgunluða içilen yudum yudum bir çay oluyor.

uzadýkça ara, derinleþiyor kelimeler þiirlerimde;
koyulaþýyor karanlýk, görünmez oluyor mazi.
kayboluyor hatýralar, aydýnlýða çýkan baþka yolculuklarda.

paylaþýldakça yaþam, gerçek oluyor kelimeler þiirlerimde.
kalmanýn acýsý, gitmenin sancýsý vuruyor kalbime
ritmi bozuluyor, sen sen sen diye çýrpýnan kalbim
bir yatsý ezanýnda piþmanlýkla ter döküyor ecele

þiirimde, ölümü düþlüyor ruhum saydamlaþmýþ kelimelerde
saba makamýnda sabah ezanýyla ruhundan bana bir el uzanýyor.
bölünmüþ uykudan semaya uzanýyor ellerim,
hiç duyulmamýþ dualarý fýsýldýyor gecenin koynuna.

ölüyor sevgiler þiirlerimde, cümleler yas tutuyor,
kefen oluyor hatýralar sarýlýyorsun, gömülüyor aþk mezarlýðýna.
dönüþü olmayan yolculuða çýkýyor kelimler þiirlerimde
azabýný çekerken aþk’ýn kabirde, bekliyorum...
bekliyorum vadedilmiþ tüm güzelliði, cennette.!

Bilgin Subaþý
Sosyal Medyada Paylaşın: