ayna
“bir bak aynaya da söylen kendi kendine
kendini bulunmaz hint kumaþý sanmýþsýn
belki üstüne bastýn çok üzdün belki de
seni seven birinin ahýný almýþsýn
bitmiþ çatlak toprakta uzak düþmüþ suya
susuzda yetiþmiþ böyle kavruk kalmýþsýn
hiç barýþýk olmadan yaygýn doðrularla
baþkalarý doðru nedense sen yanlýþsýn
dönersin dünyanýn dönüþünün tersine
iyi düþün belki bunun için yalnýzsýn
yüzmeyi öðrenmeden inmiþsin derine
bir kaþýk suda sanki ummana dalmýþsýn
ne çok aldatýldýn ne çok düþtün tuzaða
çocuk gibi elma þekerine kanmýþsýn
yandýn ama çare olmadý karanlýða
mum kadar ýþýk vermeden boþa yanmýþsýn
çýðlýklarýn hiç ulaþmaz saðýr kulaða
hep açýlmayacak kapýlarý çalmýþsýn
bu benim hayatým deyip kaçtýn uzaða
iþte böyle bir baþýna kala kalmýþsýn…” 16.03.2012
bayram eser
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.