Güneþ yine doðuyor pencereme ama karanlýk Ayýn þavký bir baþka hüzün taþýyor odama, Düþlerimin rengi deðiþti Griye çalmakta þimdi, Ebemkuþaðý renkler kayboluyor tek/tek Açan çiçekler de koku yok. Yemeklerin tadý tuzu deðiþti Eskiden yediðim yer sofrasý yok, Kremalý pastalar, meyveli tartlar Bir somunu paylaþmanýn tadý yok. Mavi diye özlemini kurduðum Düþlerim bile artýk yok…
Fulü bir perde inmiþ gözüme Neye baksam siyah beyaz Yolunu gözlediðim yok. Zaman durmuþ sanki bir deminde Saati hafýzama kazýyan da yok…
Öyle bir zaman ki yaþam;
Ben neden yaþýyorum sanki Hayatý; Soluduðum havanýn tadý yok.!!!
Ýbrahim ALTIKULAÇ “Senin uðruna”
Sosyal Medyada Paylaşın:
senin uğruna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.