Çanakkale Şehitleri

Gök kubbe altýnda ne müthiþti harp
Asra ateþ düþtü, hey Çanakkale
Nuh tufaný yer gök, çýldýrmýþtý garp,
Yahya Çavuþ coþtu Hay Çanakkale

Kükredi Seyyidim, bir koca ordu
Ne müthiþ imtihan vuslat diyordu
Hu deyip mermiyi sýrtýna vurdu,
Aþk arþa ulaþtý ey Çanakkale.

Fasýl fasýl þehit, ölümsüz ölüm,
Cihad-ý Ekber bu cihad hak gülüm,
Yezitleþti Churchill kýpkýzýl zalim,
Mâzi destanlaþtý duy Çanakkale!

Tekrar koþar gelir Ýngiliz Anzak
Biter mi haçlýnýn kurduðu tuzak
Apayrý diriliþ sanma ki uzak
Ruhuma üflenen ney Çanakkale

Son kozuydu Haç’ýn küstahça karar,
Ne istiyor Anzak, Yunan ne arar,
Torun gelmiþ garptan dedeyi sorar,
Nereye koyarsan, koy Çanakkale!

Seninle muzdarip seninle varým,
Efsunlu iklimim büyülü yârim,
Seninle ölürüm, senle yaþarým,
Ölümsüz þey aþktý, þey Çanakkale!

Seni anlatamaz þiir heceler,
Manâyý ne bilir ruhsuz cüceler,
Ölümsüzlük yayar renk renk geceler,
Bayrakta aðaran ay Çanakkale.

Ses verir tabyalar anbean her gün,
Ötenin ahengi yükselen hüzün
Bekliyor üç kýta, inþâllah bir gün,
Mazlumlar aðlaþtý, vay Çanakkale!

Her lahza içimde gencecik ahlar
Beynimde yeþerir derin eyvahlar,
Dört mevsim dirilir o yüce rûhlar,
Þüheda çehreli köy Çanakkale

Kabirler pembe mor Çanakkale’de,
Sur sesi duruyor Çanakkale’de,
Davullar vuruyor Çanakkale’de,
Bir baþka düðün bu, toy Çanakkale.

Taþlarý zümrütten topraðý inci
Þahâdet yoðruldu, yaðdý akýncý
Bu millet müjdeli millet Ekinci
Kutlu bir asâlet soy Çanakkale

Ey yüce iklim sen, cennet diyârý,
Sen ulu davanýn son yadigârý,
Sen ak gönüllerin ulu çýnarý
Hey kutsî vâdi hey,hey! Çanakkale.

10.11.2005 Bursa

Ömer Ekinci Micingirt
Sosyal Medyada Paylaşın: