Kara katranlara büründüm gene Kör kaderim karanlýða eþ oldu Ele yaz bahar hep kýþ geldi bana Güneþi görmem hayal düþ oldu
Neyleyim ele gelmiþ baharý yazý Çok daðlar aþtým geçemem düzü Bana kem geliyor dostlarýn gözü Durasý yüreðim aðýr bir taþ oldu
Aklým düþmaným ben serseriyim Canlý içinde gezen ceset gibiyim Sanki cennetin cehennemindeyim O Kevser ýrmak idi ab-ý ateþ oldu
Bu son þiir artýk susacak kalemim Kimseye deðil kendimedir sitemim Kýrýk dümenli rotasý þaþkýn gemim Garip Ömür göz üstüne kaþ oldu Sosyal Medyada Paylaşın:
Garip Ömür Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.