Anneler de sever oðullarýný babalar da Bir imzadýr atýlan çocuklar hayata Ýsminden cismine kadar Sonra her çocuk büyür Büyür de hepsi ayný mý olur
Ýþte o, bu sabah yine geldi Evet, yine hep tükürdü geceyi Küfürlerinin sýrasý hiç þaþmadan Bilmiyordum adýný ben koydum ‘Sabahý öksürük sesiyle selamlayan adam’ Tükürüklere boðuyordu caddeyi Çöpçülerin ardýndan
Yýrtýk pýrtýk esvaplar Nasýr nasýr o eller Bir araba çekiyor, iki teker Ve aç mý açtý iþte Ama aldýrmýyordu kimseye Bir þekilde sýðdýrýyordu kýyýya köþeye Bedenini serbestçe
Ve nedense Hep sýcak bir çay gözünde Demleniyordu düþlerinde Yalnýzlýk içinde Bir tek karanlýktan korkuyordu gizlice Anasýný arýyordu baðýra baðýra Al ana, al beni dölüne sakla…
13.03.2012 çýnarýn hüzün günü Ömer Sabri Kurþun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Sabri KURŞUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.