Leylek Kuştur Amma Bizim Kuş Değil!

Neler var, neler yok, âh bir anlatsam!
Hakikât, bu Ülke, baþý boþ deðil!
Ýlimim yetse de, sayýp dinletsem;
Vücuttaki baþým, benim baþ deðil!

Görüp, biliyorum, dilim dönmüyor,
Milletim doðruya aslâ kanmýyor!
Eþþek etti gâvur, sýrttan inmiyor;
Uyanmýyor kimse, sonum hoþ deðil!

Sürü paramparça, tutamýyorum,
Birliðe çaðýrýp, katamýyorum,
Bana ne deyipte, yatamýyorum;
Kahrolasý yürek, katý taþ deðil!

Her yandan taarruz, her Sur’um delik,
Tüyümece gitti, Kaz oldum yoluk!
Çalanlar durmuyor, bir ân, bir soluk;
Tablo Gülistanlýk, kara kýþ deðil!

Kiminle oturup, sohbete dursam,
""Ah bittik!"" söylüyor, kýzacak, yersem!
Aklýn neredeydi, akýlsýz sersem?!!
Keþ desem uyudun, amma keþ deðil!

Herkes birþey umdu, yumdu gözünü,
Çalanlar, aþikâr çaldý Saz’ýný!
Umduðu olmayan, dövdü dizini!
Gördüler; Kara göz, kara kaþ deðil!

Tamahta olanlar, yine uyanmaz!
Bu diz dövmeleri, beþ yýl dayanmaz!
Ýbret libâsýný, kessen giyinmez!
Basýpta düþtüðü, tahta yaþ deðil!

Yarým kilo çayla, bir kilo þeker,
Birkaç çorba, salça, kaþar bir teker...
Getirsin siyasi, peceden bakar!
Bilmez ki, yediði helâl aþ deðil!

Yetim hakký zira, daðýtýlanlar!
Beytülmal’den çalýp, öðütülenler!
Yâr olmaz dýþarda, eðitilenler;
Leylek kuþtur amma, bizim kuþ deðil!

Sana ne be ÝLO, neyine gerek!
Dokunma, herkesi hâline býrak!
Madde olmuþ þimdi, en kutsal erek!
Çok þükür yediðin senin, LEÞ DEÐÝL!..
19.09.2007/02.25
Sosyal Medyada Paylaşın: