ruhumun demgahýnda demledim huzunlerimi ellerin sadrýmda bir hançer kavisiydi genzimde kesif bir mevta kokusu hep senin saçlarýnda düþledim ellerimi gözlerin yekza uykumun mahþer mavisiydi
serabdan dergahýnda eskidi makosenlerim sözlerin sabrýmda bir mavzer kurþunuydu içimde yerli yersiz "nokta"korkusu neden mevtalarýn kefenine düþer cemrelerim aþk..ben de korku ve ümidin kuþkusuydu