KABUS
Biz bu rüyayý,bu kabusu,
Seneler önce de görmüþtük,
Gözlerde kin ve nefret
Elde silah,bomba,pankart,
Sille,tekme tokat
Çýðlýk çýðlýða duygular,
Çocuk,yaþlý, kadýn
Demeden öldürmüþtün.
Zamanýn da mekanýn da adý yoktu.
Her an baþka yer,baþka mekan da,
Ýnsanlar çýldýrýyordu.
Ülkemizin üzerine,
Kabus gibi çökmüþtün.
Aldýðýn ders yetmedi mi?
Kabus hala bitmedi mi?
Yine hangi zalim eller,
Hazýrladý, kanlý oku.
Hedefi vursun diye kurdu yayý?
And olsun ki öptük,
Alýn üzerideki yildýzla ay ý,
Bayraðýmýz için titretiriz,
Bütün dünyayý.
Gelme basit oyuna
Düþürme kardeþi,kardeþe.
Uyma kanma kalleþe..
Kolay mý bu milleti yýpratmak?
Duygularýný hiç e saymak,
Var mý bir eþi anlat,dünyada tektir.
Bizimle uðraþmayýn
Uðraþanýn hakký kötektir.
Bu bizim için kader deðil sefer,
Kalmasa da bu uðurda tek nefer,
Kanýmýz damarlarýmýzda dolaþtýkça,
Sen olacaksýn sefil,beter.
Bize ULU ÖNDER in gösterdiði yol yeter.
Ametist
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.