YANGIN YERİ YÜREĞİM

Bir zamanlar çevremdeki insanlarýn
Mutluluklarýnla mutlu olan ben
Þimdilerde karanlýklar içinde bir dünyada
Yaþar oldum
Bir gül gibi yaþarken soldum


Sabýrdý en büyük desteðim
Ondan kuvvet alýr ondan beslenirdim
Ama þimdilerde
Yangýn yeri yüreðim


Sevdiðime bile bir tebessüm ettiremiyor
Sýkýntý ve hüzün beni için için yiyor
Seven yüreðim yangýn yeri
Hiçbirþeyden tat almýyor


Oysaki pozitif ve neþeli olan benden
Þimdi görseniz sanýrsýnýzki çýkmýþým bir depremden
Yüreðim ayrýlmýþ yaþýyor tek baþýna bedenden
Destek alýyor sevgi yerine terapiden


Býrakýn iki satýr yazý yazmayý
Ýnsanlarla konuþmak bile istemiyorum
Biliyorum bir yerlerde benim için atan bir yürek varken
Yine ona acý çektiren ben oluyorum


Beni tanýyanlar bile tanýyamaz hale geldi
Acý ve hüzün oldu yüreðimin tek derdi
Oysaki o beni ne umutlarla sevdi
Ama benim yangýn yeri olan yüreðim
Ona maalesef hiçbirþey veremedi


Belki hikaye gidi oldu bu döktüklerim
Ýyi birþeyler yazamadým
Çünkü alt üst oldu psikolojim
Kimseyle konuþmak istemeyeþimin tek sebebi
Yangýn yeri olan yüreðim




KALP SESÝ



Sosyal Medyada Paylaşın: