ŞİİR NERDE, BEN ORDAYIM.

Haksýzdýr sitemlerin bunu böyle bil þâir!
Doðrularý deyince bana bu öfken niye?
Sayfanda görmeyince birþey þiire dâir
Neden darýlýyorsun yorum yazmadým diye?

Ben neyi kutlayayým ortada yoksa emek?
Ne dememi beklersin, ’Hârikaydý’ falan mý?
Neyi deðiþtirir ki çirkine ’güzel’ demek?
Ne istiyorsun benden, kallâvî bir yalan mý?

Yalandan gülmüyorsam yüzüne çýkar için
Bu demek deðildir ki burnum büyük, tâ kafta
Suçum dürüst olmak mý, bu düþmanlýðýn niçin?
Neden ’kibirli’ diye yapýþtýrýrsýn yafta?

Þunu bilki kimseyi kandýrmam, kandýramam
Ne yalandan beni öv, ne yalan övgü bekle
Sana zorla kendimi ’dost’ diye andýramam
Ýstiyorsan hiç durma, ’yasaklýlar’ a ekle!

Þiir denen bu yolda istiyorsan yol almak
Ýtibâr etme sakýn ’ak’ diyene karaya
Geliþimini önler yoruma baðlý kalmak
Karþýlýklý övgüler merhem olmaz yaraya

Eðer yanlýþlarýný gösteriyorsa biri
Sanma kötü niyetli, sanma hâtâ arýyor
Hemen yüzüne çalma çamur denilen kiri
Ýnan ki iþe asýl eleþtiri yarýyor

Her yazdýðýna gelip ’hârika þiir’ desem
Yalandan övsem seni, gidecek mi hoþuna?
Sen de karþýlýk versen beleþten dolsa kesem!
Bu kandýrmak olmaz mý kendimizi boþuna?

Bâzen delleniyorum, aþýyorum bendimi
Þiire âþýðým ben, yanýyorum kordayým
Yalandan övgü düzüp, övdüremem kendimi
Emek verilmiþ þiir nerdeyse ben ordayým.


/Hiç kimseye yalandan ’dostum, efendim’ demem
Bu yüzden her sayfada görmezsiniz adýmý
Sazan falan deðilim, öyle her yemi yemem!
Kurnazlýða kaçmayýn, kaçýrmayýn tadýmý
Ne küçük bir çocuðum, ne oyun parkýndayým!
Ne dolaplar dönüyor, hepsinin farkýndayým!
Sanmayýn bu birine çalýnan bir karadýr
Þahsî algýlanmasýn, bu genel bir yaradýr./


.






Sosyal Medyada Paylaşın: