farkýna bile varmadan hiçbir þeyin haberi dahi olmadan kimsenin uzarken yollar önümüzde paramparça kýrýlýyorken her þey ikimize dair hangi dilde söylenirse söylensin hoþça kal vurur ve yýkar bir kerede düþünce dilden soðuk veda
üzücüdür ki bomboþ zamanlarýn uykusuz saatleriyle kol kola yapýþýr yakana yeniden yavþaklýðý yalnýzlýðýn baþka yüzlerin gözleri seni süzse de açlýkla ve görsen de görmesen de herkesi ve hiç kimseyi hepsi de hiçbiri de el süremedikçe sýcaklýðýna yüreðinin kanar için gibi tenin de sevgi sana dokunmadýkça
ah! daralan anlarda dayandýðýmýz aþk býrakýnca elimizi sönmeyen bir yangýn baþlar içimizde kimsesizliðin ilk adýmýyla ve dilimizde bilmediðimiz zamanlara ait bizim olmayan þarkýlar
unutulmaya mahkum olur o tek hece sýðýnýp da gecelere yüreðimizde usulca solar ve yiter yavaþ yavaþ yabancý bir þarký olup dilimizde aþk
atilla güler Sosyal Medyada Paylaşın:
Atilla Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.