Hüznün Çiselemeleri

Dalgalý denizlerin
Çalkantýlarýna sýðýnmýþ hayatýn örselerinde
Yokluðun acýmasýzlýðýna kývranýyor bedenim
Güneþ
Tepemde nöbet tutarken
Sularýn
Tuzlarý daðlýyor kanamalý yaralarýmý

Cüzamlý aþkýn sancýlarý
Hazan mevsimlerinde dökülen yapraklara
Aðlatýyor gözlerimi
Yokluðuna olan yalnýzlýðýmda
Demliyor yüreðimi

Zamanýn
Dar vakitlerine sýðýnýyor
El üþümelerim
Gün alacalarý terk ederken ikindiyi
Ufkun kýzýllýðýnda hüznün çiselemeleri
Islatýyor yeryüzünü

Akþam dönerken geceye
Nedensizce sessizlik kaplýyor ruhumu
Sanki ellerin avuçlarýmýn ortasýndan
Kayýyor yalnýzlýða
Ve
Kimsesizlik dergâhýnda obalarým kuruluyor
Aþk adýna

Geçmiþimin
Düþ süvarileri avcý ateþlerini yakarken
Maðlubiyetin
Tadýný çýkaramamýþ postalsýz piyadeler
Yalýn ayaklarýyla çatýyor tüfeklerini damarlarýma
Yaralý bir askerin iniltileri
Kan damlatýyor gözlerime

Çaresizlik yüreðimin örenlerinde diz boyu

Acýmasýzlýk
Üryan gecenin içerisinde inan ki seferi hayat

Zaman
Hayatýmýn üzerinden sessiz kayar yarýnýma

Düþ ülkelerinden
Tohumlar serpilir kurak topraklara
Ama yeþermez
Ey sevgili
Gözlerimden yaðmurlar boþalmadýkça üzerine

Sosyal Medyada Paylaşın: